RedacciónNa mañá de onte Isabel Vilalba -gandeira da zona da Mariña- e Adolfo Cabarcos -gandeiro da zona da Terra Chá-, acompañados pola Secretaria Xeral do SLG, Carme Freire, denunciaron a existencia reiterada de efectos secundarios negativos logo da aplicación da vacina da lingua azul (LA) no gando. Estes efectos logo da vacinación implican a morte dos animais, o nacemento en condición de debilidade dos animais paridos por femias vacinadas, tamén dificultades para parir e morte logo de facelo, coxeiras, mamites raras, caídas da produción, infertilidade nos sementais, etc.
É interese principal das gandeiras e gandeiros ter a certeza de que a cabana gandeira está en perfectas condicións de saúde, polo que ten que quedar ben claro que é o sector produtor o que con máis insistencia demandamos controles que nos supoñan a garantía de que a cadea alimentaria non se vai ver afectada negativamente en ningún momento. Agora ben, precisamente pola responsabilidade que lles atinxe en canto aos tratamentos que se aplican ao gando, e que logo será a alimentación da cidadanía, as produtoras e produtores do SLG veñen denunciando xa dende o ano pasado que a substancia inoculada ao gando está a ser nociva para os animais.
Segundo os datos feitos públicos pola Organización Mundial de Sanidade Animal, a enfermidade da lingua azul ten unha incidencia do 10% no gando, en tanto que a afección negativa da vacina é extensíbel ao 25% do gando vacinado, segundo os datos publicados polo Ministerio de Medio Rural nun estudio con explotacións afectadas pola vacina. Os gandeiros e gandeiras do Sindicato Labrego Galego, a través das voceiras da rolda de prensa de hoxe, denunciaron tamén as dificultades e presións existentes por parte da Administración cando algunha persoa quere denunciar a morte ou enfermidade dos animais logo da vacina.
En primeiro termo, só se contempla como efectos secundarios da vacina aqueles que se producen 7 días despois da subministración do compoñente. Ben, dende o punto de vista do SLG este prazo carece de lóxica que o sustente, posto que lévase máis dun ano comprobando que os efectos negativos mesmo se transmiten ás crías de femias preñadas que son obxecto da vacinación. Polo tanto, este prazo distorsiona a recollida real de datos.
En segundo termo, como sinalaron Isabel Vilalba e Adolfo Cabarcos, o habitual é que cando os gandeiros e gandeiras acoden ás oficinas veterinarias oficiais, primeiramente téntalles disuadir da vinculación das mortes e/ou enfermidades coa dose da vacina -co argumentos un tanto peregrinos, como o que se acaba de citar do prazo-, seguidamente, e se persisten na súa intención de denunciar, son presionados con que, de denunciar os efectos ou as mortes e enfermidades nestes termos, a Administración tería que inmobilizar a explotación, paralizando toda a saída e entrada de animais, co custe económico que iso supón, dificilmente asumíbel por ninguén, habida conta da delicada situación do sector produtor de alimentos.
O Sindicato Labrego Galego valora como moi preocupante o seguidismo que dende as institucións, nomeadamente as dedicadas ao control da sanidade animal, están a realizar dos intereses económicos da industria farmacéutica, comportamento que, por outra parte, ben se pode enmarcar nun incremento xeral de apoio a este lobby, sendo claros exemplos a nivel sanidade humana, a recente a introdución da vacina da Gripe A ou do Papiloma.
Por outra banda, o pasado 20 de maio, representantes do SLG reuníronse en Madrid con outras organizacións e grupos de gandeiros/as afectados das diferentes partes do estado. Cansos e cansas de constatar as incidencias nomeadas e que se lles responda sempre coa máxima de que a vacina non ten nada que ver -dende o inicio da campaña no 2008 xa houbo denuncias-, nesta reunión a nivel estatal constituíuse unha plataforma de afectadas e afectados pola vacina da LA.
Por último, cómpre sinalar que calquera persoa que sufrira este problema na súa explotación pode, e mesmo “debe”, achegarse aos locais deste Sindicato onde se lle prestará apoio e se tomarán os datos das consecuencias vinculadas á vacina, para deste xeito elaborar un documento onde reflectir o grao real da incidencia negativa derivada da aplicación da mesma.
É interese principal das gandeiras e gandeiros ter a certeza de que a cabana gandeira está en perfectas condicións de saúde, polo que ten que quedar ben claro que é o sector produtor o que con máis insistencia demandamos controles que nos supoñan a garantía de que a cadea alimentaria non se vai ver afectada negativamente en ningún momento. Agora ben, precisamente pola responsabilidade que lles atinxe en canto aos tratamentos que se aplican ao gando, e que logo será a alimentación da cidadanía, as produtoras e produtores do SLG veñen denunciando xa dende o ano pasado que a substancia inoculada ao gando está a ser nociva para os animais.
Segundo os datos feitos públicos pola Organización Mundial de Sanidade Animal, a enfermidade da lingua azul ten unha incidencia do 10% no gando, en tanto que a afección negativa da vacina é extensíbel ao 25% do gando vacinado, segundo os datos publicados polo Ministerio de Medio Rural nun estudio con explotacións afectadas pola vacina. Os gandeiros e gandeiras do Sindicato Labrego Galego, a través das voceiras da rolda de prensa de hoxe, denunciaron tamén as dificultades e presións existentes por parte da Administración cando algunha persoa quere denunciar a morte ou enfermidade dos animais logo da vacina.
En primeiro termo, só se contempla como efectos secundarios da vacina aqueles que se producen 7 días despois da subministración do compoñente. Ben, dende o punto de vista do SLG este prazo carece de lóxica que o sustente, posto que lévase máis dun ano comprobando que os efectos negativos mesmo se transmiten ás crías de femias preñadas que son obxecto da vacinación. Polo tanto, este prazo distorsiona a recollida real de datos.
En segundo termo, como sinalaron Isabel Vilalba e Adolfo Cabarcos, o habitual é que cando os gandeiros e gandeiras acoden ás oficinas veterinarias oficiais, primeiramente téntalles disuadir da vinculación das mortes e/ou enfermidades coa dose da vacina -co argumentos un tanto peregrinos, como o que se acaba de citar do prazo-, seguidamente, e se persisten na súa intención de denunciar, son presionados con que, de denunciar os efectos ou as mortes e enfermidades nestes termos, a Administración tería que inmobilizar a explotación, paralizando toda a saída e entrada de animais, co custe económico que iso supón, dificilmente asumíbel por ninguén, habida conta da delicada situación do sector produtor de alimentos.
O Sindicato Labrego Galego valora como moi preocupante o seguidismo que dende as institucións, nomeadamente as dedicadas ao control da sanidade animal, están a realizar dos intereses económicos da industria farmacéutica, comportamento que, por outra parte, ben se pode enmarcar nun incremento xeral de apoio a este lobby, sendo claros exemplos a nivel sanidade humana, a recente a introdución da vacina da Gripe A ou do Papiloma.
Por outra banda, o pasado 20 de maio, representantes do SLG reuníronse en Madrid con outras organizacións e grupos de gandeiros/as afectados das diferentes partes do estado. Cansos e cansas de constatar as incidencias nomeadas e que se lles responda sempre coa máxima de que a vacina non ten nada que ver -dende o inicio da campaña no 2008 xa houbo denuncias-, nesta reunión a nivel estatal constituíuse unha plataforma de afectadas e afectados pola vacina da LA.
Por último, cómpre sinalar que calquera persoa que sufrira este problema na súa explotación pode, e mesmo “debe”, achegarse aos locais deste Sindicato onde se lle prestará apoio e se tomarán os datos das consecuencias vinculadas á vacina, para deste xeito elaborar un documento onde reflectir o grao real da incidencia negativa derivada da aplicación da mesma.
0 comentários :
Danos a túa opinión