Morra a intelixencia

Bruno Marcos 

Se Bieito di que o condón está ben xa andamos perdidos. Á Igrexa anacrónica, antisistema, contra todo o mundo, sucumbindo nunha perversión de historia universal da pederastia quedaban os estertores magníficos do fin dun imperio, as boquexadas teatralizadas dun mastodonte que desde o pasado proxectaba o fascinante escintileo dun magno poder fabricado coa inmatetrial xestión do medo existencial. Se lle queda dignidade manteríase no seu trece, defendendo o indefendible, pero vailles a pasar como aos políticos que, para ir cos tempos, xa van como Belén Esteban, que, á fin e ao cabo, é unha reaccionaria.

Á retirada da intelixencia da vida pública incrústaselle a socioloxía de andar por casa e nada menos que en El País véñennos con que a nova forma do fascismo é a Esteban co seu berro de "Pola miña filla mato". Os que usufructúan malamente os restos da intelixencia finiquitada pretenden facer caixa tamén a expensas da popular resentida e, se se pon, acabarán equiparando o seu lema con aquel de Millán Astray nas barbas de Unamuno de "Morte á intelixencia". E mesmo aqueloutro de "Viva a morte". É moita filosofía para Belén, e sacala de contexto.

24 de nov. de 2010

0 comentários :

Danos a túa opinión