Exposición de María Leal

Redacción.-

Hoxe venres, 13 de decembro, ás 20:30 horas, na Sala de Exposicións do Auditorio Municipal de Vilalba, o IESCHA organiza o acto de inauguración da Exposición da pintora vilalbesa DOLORES LEAL e que se poderá contemplar ata o día 11 de xaneiro de 2014 dentro do horario do Auditorio.

"Emocións a cachón. Así é como se podería definir o traballo de Maria Dolores Leal. Nacida na pequena localidade de Villalba (Lugo), esta galega sentiu, dende sempre, a chamada da pintura, "que non do debuxo", tal e como ela mesma recalca en repetidas ocasións.

O seu foi un percorrido de autoaprendizaxe no que á pintura se refire, sen dúbida, froito da paixón que sempre sementou nela esta arte. Comezou a principios dos 90 investigando no mundo dos impresionistas franceses sentindo especial admiración por aqueles que eran máis bohemios e cuxas vidas eran máis tráxicas. Pero non obstante, neste contexto, Maria Dolores Leal asegura que foi o pre-abstracto Vassili Kandinsky o seu primeiro "guía" e "mentor" no mundo da pintura, dominando desta forma a técnica do óleo. Se ben é certo, que esta última a deixou de utilizar para as súas posteriores obras, non descartando a posibilidade de volver utilizala.
As súas obras son xeralmente coloristas e dunha viveza de sentimentos indescritible. Podendo dicirse que deles xorde o seu mundo interior máis oculto. Non obstante, o espírito do tráxico ou a tristura están presentes en moitas das súas obras, sendo a cor negra utilizada na maioría delas pois, tal e como a propia autora afirma “Non podo dar por finalizada unha obra sen darlle o toque de negro e cheguei á conclusión de que representa a fina capa de amargura que recobre cada acto vital e cada sentimento”. (…)"

(Tradución da biografía escrita por Noelia Jiménez González – Periodista) (http://www.mariadoloresleal.com/)

"Todo proceso creativo e artístico está rexido por instantes, momentos, variantes froito da propia introspección, froito do propio devir que fan que o artista se encamiñe por unhas vías ou outras dando renda solta a sentimentos e emocións, dando substancial resposta a todo un conxunto de necesidades transmisoras que o ser ten e cuxa saída haxa na correcta plasmación do sentido.

A devandita plasmación ten os seus momentos, os seus tratamentos e medios, ten todo un proceso de afianzamento de estilo e técnica no que o autor se serve dunha intensa busca como baza fundamental para facer que un concepto pretendido se erixa en elemento principal do traballo, dando así a este o valor pretendido.

MARÍA DOLORES LEAL válese desta busca para realizar unha básica introspección de si mesma, un indagar en todo aquilo que supón o seu devir polo mundo, as súas circunstancias e a súa postura ante elas.

O proceso é claro, da anterioridade baseada en certo desenvolvemento cubista pasa a un presente no que a súa obra veñen rexida por unha uniforme investigación do abstracto, por unha contínua flutuación dentro dun cosmos alegórico no que acontecen submundo imaxinarios, os cales pasan a mostrar unha parte substancial da plenitude do concepto, unha parte como fiel reflexo dun instante gravado na memoria da autora e recreado para o efecto por descontinuidades coloristas que se mesturan como querendo dar movemento á acción plasmada, como presentando un modelo de ambientación no que a característica primordial é a liberdade que se deixa ao espectador para que este porponga o desenvolvemento temático desexado, para que este escudriñe no oculto do espírito de Leal, para dar variadas respostas a unha mesma transmisión significativa."

(Tradución da crítica de FRANCISCO ARROYO CEBALLOS - Asociación Española de Críticos de Arte) (http://www.mariadoloresleal.com/)