Onte presentouse 'Historias de Compostela'

Redacción.-
O Consorcio de Santiago e Alvarellos Editora acaban de publicar a primeira edición en galego de “Historias de Compostela” de Xosé Filgueira Valverde, en colaboración coa Secretaría Xeral de Política Lingüística, responsable da tradución da obra. Onte pola tarde, ás 20:00 horas, presentouse na sede compostelá da Fundación Torrente Ballester. Asistiron ao acto o alcalde de Santiago, Martiño Noriega; o secretario xeral de Política Lingüística, Valentín García; o fillo do escritor, Xosé Fernando Filgueira; a xerente do Consorcio, Belén Hernández; o director da editorial Alvarellos, Henrique Alvarellos; e Xerardo Estévez, arquitecto e ex-alcalde compostelán, que fixo o prólogo desta edición.

Historias de Compostela é unha das obras fundamentais de Xosé Filgueira Valverde (Pontevedra, 1906-1996). Foi en 1970, na editorial compostelá Bibliófilos Gallegos, cofundada en 1949 polo propio autor, onde estas crónicas viron a luz como libro. Os textos, orixinariamente en castelán, tiveron unha segunda edición, facsimilar e de peto, en 1982, baixo o selo de Edicións Xerais. Esta primeira edición en galego xorde ao abeiro da celebración do Día das Letras Galegas, dedicado o pasado ano ao escritor pontevedrés.

O autor recolle neste libro unha gran parte dos seus coñecementos da antiga Compostela e das tradicións xacobeas a través de dezate crónicas. Organizado en catro partes, fai un repaso pola Compostela medieval; o Apóstolo Santiago e as súas tradicións; as festas de Compostela no Barroco; e o que el denomina Varia Lección, na que recompila e comenta diversas referencias literarias ao Camiño, ao Apóstolo ou á propia cidade de Santiago. Así, están presentes as viaxes do xastre Guillermo Manier en 1726 e do Duque de Toscana Cosme III de Médicis en 1669. É na última parte onde o escritor afirma que "la mención de un peregrino extranjero, un griego, aparece por primera vez, según creo, en la Historia Silense, escrita a comienzos del XII, con referencia a un sucedido del año 1064, la toma de Coímbra por Fernando I". 

A través destas historias o escritor vese a si mesmo coma un recompilador daqueles que andaban os camiños da vella Europa contando relatos e cantando melodías para facer máis doada a peregrinación dos que ansiaban Compostela.

Tal como resaltan os editores, “en canto aos contidos, nos 45 anos transcorridos dende a primeira edición, posteriores investigacións foron achegando novos datos ou precisando algúns dos coñecidos e aquí revelados por Filgueira Valverde. Este feito, en ningún caso lle quita nin rigor nin entidade ás dezasete historias de Compostela que aquí se nos narran”. Ademais, mantéñense as ilustracións da primeira edición. 

O limiar que acompaña esta edición é do arquitecto e ex-alcalde compostelán Xerardo Estévez, que tivo moita relación co autor. Nel salienta que o itinerario de Xosé Filgueira Valverde está unido a Compostela dende moi cedo. “Quizais xa na súa primeira visita, no ano xubilar de 1909, a pompa e circunstancia das festas do Apóstolo, con comitiva rexia, procesión mitrada e botafumeiro, puido deixar pegada naquel intelecto extraordinario. As visitas cos seus pais repetíronse con frecuencia e foron acompañando con lecturas diversas os anos que decorreron ata que, en 1922, se instala como estudante, integrándose naquel grupo de mozos que, un ano máis tarde, había dar luz o Seminario de Estudos Galegos”.

“Aínda que marchara para completar fóra os estudos, e a súa traxectoria vital o vinculara para sempre á Pontevedra natal, nunca deixou de estar en Santiago en pensamento e obra, atento aos aconteceres da cidade e á súa evolución, que era, dalgún xeito, a de Galicia. E, como conselleiro de Cultura, empezou a falar dun réxime especial para a cidade compostelá, que foi un primeiro paso cara ao estatuto de capitalidade” -indica Estévez-. 

O 26 de xullo de 1990, coincidindo coas festas do Apóstolo Santiago, o Concello acorda concederlle a Medalla de Ouro ao Mérito Cultural “pola súa extraordinaria contribución á difusión de Santiago de Compostela no mundo”. Unha bibliografía editada pola Fundación Filgueira Valverde co gallo deste recoñecemento enumera 42 libros e folletos, 233 artigos e 116 conferencias que o escritor dedicou a temas composteláns, aos que hai que agregar os prólogos a numerosas obras doutros autores.

Estévez manifesta que “esta edición axudará a comprender mellor a intrahistoria da cidade e a súa proxección no mundo, e agora en galego, como estou convencido de que a el lle gustaría, cando retrocede o uso coloquial da lingua e volve ser motivo de conflito”.

27 de xan. de 2016

André da Ponte dos Vilares

Antón de Guizán.-

Xa teño escrito algunha vez de José Andrê Lôpes Gonzâlez, Andrê da Ponte como investigador e recuperador da figura do Apalpador e escritor de ensaios.

Desta volta Andrê está de actualidade na Terra Chá por dúas novas publicacións que vai presentar próximamente da man da A.C.Xermolos de Guitiriz.

A primeira será nosVilares a primeiros de febreiro, concretamente o venres 5 ás 20:00 na Escola Habanera da Conchada "as coplas dun tempo de Xosefa Cabado" a regueifeira do Cando - a súa tia e prima à vez -, da que xa ten escrito na revista de Xermolos.   Editada pola Asociación de Guitiriz, coa colaboración de Raúl Río, grande amigo de André, e que estará con él nesta presentación acompañados ambos por Alfonso Blanco Torrado e eu mesmo representando ao proxecto dos Vilares, lareira de soños. Pero a creatividade de Andrê non para epresentará tamén un libro de sonetos sobre o Santo Alberte na Romería aló pola primavera, as "Rimas de Frei Bento de santo nome de Santo Alberte". Alí estaremos apoiando e fachendosos de tanta producción vilarega e guitirica deste grande poeta, escritor, investigador que temos a sorte de disfrutar no grupo NPG Nova Poesía Guitirica, da que forma parte e na que nos deleita con grande cs bn tidade de fermosos poemas acompañados da súa outra grande pasión, a música clásica.

Andrê é pois outra realidade literaria dos Vilares e Guitiriz, vinculado tamén desde moi cativo á parroquia vilalbesa de San Xoán de Alba. Un chairego de ben dotado de calidade humana e literaria e que convido a coñecer aproveitando as dúas oportunidades que se nos brindan, xa que reside no exterior do país.

Animádevos, pois a asistir o 5 de febreiro á escola habaners b da Conchada nos Vilares, nunha oportunidade que paga a pena aproveitar co grande Andrê da Ponte ou José Andrê Lôpez Gonçâlez. Alí estaremos.

23 de xan. de 2016

Recuperación das canteiras

Redacción.-

Mañá venres, 22 de xaneiro de 2016, celébrae en Guitiriz a xornada sobre a recuperación de canteiras de 18:00 a 20:30 h. na Escola Habanera de Guitiriz (rúa do Concello nº 42), co obxectivo de aproximarlle á poboación local as vantaxes da restauración ambiental.

Nesta xornada explicarase que é unha Reserva da Biosfera, cal é o seu valor para a sociedade que a habita e que tipos de actuacións serían importantes dentro do espazo explotado na zona das canteiras, próximas á Lagoa do Barreiro, para mellorar o seu aproveitamento e darlles un valor engadido de interese turístico ou doutro ámbito.

A estrutura da xornada é a seguinte:

·               A Reserva da Biosfera de Terras do Miño, impartida por un técnico da Deputación de Lugo.

·               Naturalización de espazos mineiros: a fauna das canteiras, impartida por Martiño Cabana Otero da Asociación Galega de Custodia do Territorio e Universidade da Coruña.

·               Marco normativo e exemplos de restauracións mineiras, impartida por Diego López González, director da Cámara Oficial Mineira de Galicia.

·               Preguntas e conclusións.

Para unha mellor organización da actividade, pregamos confirmen a súa asistencia no enderezo electrónico terrasdomino@deputacionlugo.org ou no teléfono 982260046.

21 de xan. de 2016

Revista avozdevilalba.com decembro 2015

Redacción.-

Do mesmo xeito que en ocasións anteriores, parte dos contidos da edición dixital de avozdevilalba.gal, os publicados neste caso entre xullo e decembro de 2015, están ao dispor dos lectores nunha revista editada en formato de arquivo pdf. Isto permite imprimilos ou gardalos de xeito cómodo no ordenador, tablet ou teléfono móvil.

Calquera lector pode acceder a este número clicando na imaxe da portada que acompaña este texto. Tamén pódense descargar todos os anteriores na nosa Hemeroteca.

19 de xan. de 2016

Recital de Xoán Xosé Fernández Abella

Redacción.-

O pasado 2 de xaneiro, tivo lugar na Casa da Cultura de Vilalba a presentación de dous libros do poeta Xoan Xosé Fernández Abella: Poemas de amor, loanza, condena e outros e Guardad mi voz, ámbolos dous editados en Compostela por Follas Novas con senllos limiares de Xesús Alonso Montero e ilustracións de Baldo Ramos. No acto participaron recitando poemas, xunto ao propio autor, Pilar Sampedro, Xulio Xiz e Baldo Ramos. Tamén os coñecidos cantautores Miro Casabella e Manoele de Felisa, que musicaron varios textos do autor.

Ao mesmo tempo tivo lugar a presentación da mostra pictórica do poeta e artista plástico de Celanova Baldo Ramos que leva por título “A árbore da cegueira” e que pode visitarse nas dependencias da Casa da Cultura ao longo de todo este mes de xaneiro.

Estes foron algúns dos textos recitados ou cantados aquel día:


NAI (Recita Pilar Sampedro)


Se digo aquí bondá, non digo nada.
Se digo aquí tenrura, nada digo.
Direi auga fresquiña, mel, pantrigo,
rosa, fada, i estrela, e alborada.

Xoia digo. A meirande. Atarefada
no fogar. E del luz, quentura, abrigo,
agarimo e ledicia, sol amigo...
amor, amor total, ¡nai adourada!

Alto exemplo a imitar, perla preciosa,
que as feras gadoupadas, coidadosa,
escondíchenos, sempre, da dolor.

E puxéche-lo mel nas nosas vidas,
e tragáche-lo fel das túas feridas,
e nos deches, a todos, teu amor.

Rociana del Condado, 1975


SE DEUS NON FOSE AMOR, NON FOSE NADA (Recita Pilar Sampedro)


Se Deus non fose amor, non fose nada;
se non fose xustiza, nada fora;
se non fose bondá, acusadora
voz certa lle chamase gran farsada.

Pero Deus é amor. E canallada
é pretender facelo durmideira
da alma nobremente xusticieira,
pedíndolle que sexa "resignada".

Nada de resignarte, non, irmán,
que, realmente, ti serás cristián
cando xustiza esixas con valor.

Porque Deus é xustiza verdadeira,
alicerce da paz, non tapadeira,
opio xamáis, porque é verdá e amor.

Ortigueira, Nadal 1999


FALADE GALEGO (Recita Xulio Xiz)
(Dedicado a David Otero)


A todos vos falo,
maduros ou vellos,
rapazas, rapaces,
e nenas e nenos:
quixese alentase
o sol nos meus versos,
e neles a lúa,
paxaros e ventos
súas verbas dixesen...
porque é que vos quero
-con voz como espada-
falar do galego.
Idioma aldraxado
por propios e alleos,
flor como ningunha
pra levar no peito,
herdo sacrosanto
dos nosos antergos,
da nosa Galicia
carne, sangue, alento...
por iso, ¡faládeo!,
¡falade galego!


Ortigueira,1976


NADAL (Recita Xulio Xiz)


Xesús, eu xa non teño
-ai, que gastado vou!-
a fe dos nenos...

Teño os soños lixados
polas loitas do peito,
e nel soio me queda
-herdanza daquel tempo!-
o anceio de ser bo
sen conquerilo. Teño
apagada a estreliña
-estreliña dos nenos!-
que a Belén me guiaba
co seu fulgor inxenuo...

E agora, no Nadal,
saudosamente, quero,
como aquel de noutrora,
voltar a aquel vieiro,
levándoche, amantiño,
o bico dos meus beizos,
e nel, o corazón,
¡coma nos vellos tempos!...

Ou, Santa Virxe, Nai
do Rei da Terra e Ceo;
ou, San Xosé, bendito
e nobre carpinteiro;
ou, doces Reis Magos,
pastoriños sinxelos,
mula e boi que lle destes
quentor ó noso neno;
canto de bo había
naquel Nadal eterno:
dade ós homes de hoxe,
dádenos, milagreiros,
a xustiza anceiada,
a bondá que non temos,
bágoas para chorar
tantos males que vemos,
o nos sentir persoas
pra poñerlles remedio...

Anceios sementainos
de tal bondá no peito
que ó Carrapucheiriño
que é Rei da Terra e Ceo
poidamos achegarnos,
¡¡coma nos vellos tempos!!


Pontedeume, 21/12/1976

PROCURA (Recita Baldo Ramos)


¿Con que verbas dicir,
sincero, o meu anceio?
¿Que vieiro tomar
que leve á luz do certo?

Sempre dándolle voltas
e voltas ó segredo,
e sempre noite escura,
sen amencer, no peito.

Fóra de min hai cas
ós que lle teño medo;
dentro de min, tamén.

Ceibarme deles quero,
pois quero camiñar,
sen medos, meu vieiro,
rompendo a sombra mesta,
¡a sombra do misterio!


Os Tilos, Setembro/2001

AMAR, AMOR (Recita Baldo Ramos)
(A Mercedes, + 8/10/1991)


Amar é compartir todo na vida,
xa sexa na ledicia ou na tristura,
vivir a realidade da dozura,
achar a plenitude apetecida.

Amar... a seguir sempre nos convida,
non sabe de cansazo ou de fartura.
Se é lume de verdade, sempre dura.
Fronte a trebóns é luz inextinguida.

Dúas vidas son, no amor, plena unidade,
que, claridade ou escuridade,
non son quen de tirarlle o resplandor.

Que é luminoso o camiñar fecundo
do milagre meirande deste mundo,
infinito milagre, infindo amor.


Os Tilos, 9 de Xullo de 2004

ELEXÍA POR UN PAXARIÑO MORTO (Recita Xoán Xosé Fernández Abella)
(A César Rodríguez Fernández)


A aquel paxariño morto
que atopei, indo prá casa,
dinlle a vida do relembro
nun currunchiño da ialma.

Non se apagou a túa música,
nin as túas escalas máxicas.
Olla, meu rei, no meu peito
¡que ben cantas!


Ourense 1956


OS NENOS E O FUTURO (Recita Xoán Xosé Fernández Abella


Dentro de ti, Galicia,
antes que nada, os nenos.
Eles son o futuro.
Traballemos arreo
pra un fermoso mencer
sobre o pobo galego.

Debemos de ser todos
patriotas enteiros,
amando á nosa Terra
non con verbas, con feitos.
que non é con palabras,
senon que é con exemplos
como se gaña o limpo
corazón dos pequenos.

Se dos nosos traballos
a xustiza é vieiro,
se sentímo-la fala
cal tesouro no peito,
se contra a emigración
e o caciquismo negro
se ergue o noso sangue
con todos seus latexos...

Se estas cousas que digo
por Galicia facemos,
máis, o día de mañán,
farán os nosos nenos.


Ortigueira, 1976





A UN ADULÓN (Canta Miro Casabella)

Caciquiño habitual
e pasteleiro menor.
Tolerado mediador.
Celestino natural.
Adulón reverencial
de quen estea no poder
ou coide se vai poñer.
Amigo do trapicheo,
do conto e do comadreo,
¡Por culpa do non poder!


Ortigueira, 1973




CALADO (Canta Manoele de Felisa)
(Para Isaac Díaz Pardo)

Estiven tantos anos, ¡ai!, calado,
en terror patolóxico sumido
e en desacordo non comprometido,
que o debo confesar como pecado.

Tiven meu corazón crucificado
polo silencio, pero non vendido.
Foi meu estar en contra precavido,
ás veces entre lobos disfrazado.

Hoxe miro ó futuro con nobreza,
tentando non me luxe a vileza
xamais do odio, cego e inhumano.

E rexeito calquera ditadura,
sempre no corazón a arela pura
dun mundo máis fraterno e máis humano.


Ortigueira, 1991

14 de xan. de 2016

Os Vilares como Asociación Cultural

Redacción.-
O proxecto multidisciplinar Os Vilares, Lareira de soños, rexistrará esta semana os estatutos e acta de constitución en asociación. Co nome de Asociación Socio-Cultural Lareira de soños, será apresentada a documentación no rexistro xeral da Xunta de Galicia.
Unha vez rematado o procedemento legal, a Asociación convocará unha asamblea aberta constituínte para a elección da primeira xunta directiva saída desa asamblea, xa que a actual, composta por Pastora Veres, Luz Campello, Antón Tenreiro, Adriana Quijada, Mar Beres e Xelo Teijido, responde únicamente a esixencias burocráticas para o inicio do proceso de constitución legal.
A asociación seguirá a traballar na liña iniciada de edición do libro dos Vilares de Pastora Veres, o documentario sobre a parroquia de Cibrán Tenreiro, o premio anual de Trapeir@ de Honra, así como as demandas de recuparación do patrimonio, e historia vilaregos e a organización de actividades, eventos e traballos de todo tipo relacionados coa arte, a cultura, a etnografía, antropoloxía e promoción dos Vilares na contorna e en Galiza.
Manterase e multiplicarase a actividade creativa da NPG Nova Poesía Guitirica nascida no seo do noso proxecto e haberá colaboración con institucións e entidades sociais e culturais naquelo que beneficie positivamente á parroquia, ao concello de Guitiriz, á comarca da Terra Chá e a Galiza, ás que pertence.
O feito de constituirse en Asociación Socio-Cultural Lareira de soños,  non é máis que consolidar un proxecto que foi medrando desde o ano 2014 no que comezou e que veu para quedarse.
Con grande éxito nas redes sociais, con máis de 1100 seguidores no canal de facebook, paxina web, twiter, canle de Youtube que arredor de 70 videos, numerosas colaboracións personais, variadas actividades, e todo realizado sen recursos, garanten o éxito deste proxecto que conta co máis importante, que é o traballo comunal e desinteresado de centos de persoas que nos apoian.
A promoción do rural e o orgullo das orixes, son o motor de todalas iniciativas deste proxecto que pretende convertir a nova Asociación nun motor de participación para iniciativas e actividades que revitalicen as parroquias coa referencia da tradicción e proxectandose ao futuro. Proxectos e iniciativas que atoparán apoio e colaboración e que terán sempre as portas da nosa asociación abertas para sumar.
Iniciase pois unha nova plataforma que buscará sinerxias positivas de colaboración con todo aquelo que sume na revitalización do rural e da nosa identidade colectiva.
A Asociación Socio-Cultural Lareira de soños, comenza pois, desde a próxima semana unha ilusionante andadura que enriquecerá no social e no cultural ao concello de Guitiriz e á comarca Chairega, cunha concepción aberta, participativa, transparente, galega e positiva.

Homenaxe a Isaac Díaz Pardo

Texto lido no cemiterio de Boisaca o domingo 10 de xaneiro, no cuarto cabodano do seu falecemento.

(Intento de aproximación poética á súa biografía en 8 partes)

Por Xoán Xosé Fernández Abella

Limiar

Cantei a túa humildade, a túa grandeza
nun meu soneto, impar Isaac Díaz Pardo.
E hoxe unha elexía á túa nobreza

pídeme o corazón, no que ben gardo
teu exemplo inmortal de gran mecenas,
claro inimigo sempre do bastardo,
entrega e rectitude sempre plenas.

Soneto

Perdóame se ofendo a túa humildade,
meu grande Isaac Díaz Pardo, extraordinario
artista e home bo, grande empresario
que á nosa Terra doa integridade.

Guía para os que amamos a verdade
e a valentía, sempre solidario
cos que sofren a historia, hospitalario,
impar mecenas, ata a heroicidade.

Con Sargadelos polo mundo enteiro
enalteceche o nome de Galiza.
Teu labor de editor é pregoeiro

dun altruísmo impar. E nesta liza
contra os adoradores do diñeiro
a razón hanche dar. É de xustiza.

Tristura

Déchelo todo e che quitaron todo,
e a tristura adiantou teu pasamento.
Eu pénsoo así, amigo, dese modo.

Loanza

Alzo teu nome, Isaac, con sentimento
de admiración total. Túa bonhomía
será estrela inmortal no firmamento
da nosa Historia e da fidalguía.


Ti nas máis altas páxinas da Historia
estarás, loitador, inconformista,
coa admiración meirande á túa memoria.
Humanamente fuches comunista.

Tristura familiar

Teu pai, asasinado galeguista,
foi o excelso Camilo Díaz Baliño,
pintor, ilustrador e cartelista,

cortándolle, crueis, o seu camiño
triunfal, cunha maldade de loucura,
onde o odio máis fero tivo niño.

Ós dous anos, tua nai na sepultura
achou a paz que lle negou a Terra.
Ela morreu da máis fonda tristura.
Maldita sexa para sempre a guerra!

Recordo

No corazón túa imaxe en ouro gardo,
home inmortal, orgullo de Galiza,
pois eu tras esta vida, vida agardo.

Túa loita foi tenaz pola Xustiza,
sempre á beleza, á arte consagrado,
revelador da Historia en nobre liza.

Da túa humildade non se dá contado.
Iluminado de xenerosidade,
ó ben viviches sempre dedicado.

Quiseches moi distinta realidade
á que, cruel te condenou a vida,
pero ti respondiches con bondade.

Xustiza, arte, verdade... a apetecida
ruta foi na túa limpa executoria,
sempre a alumar a meta perseguida.
Sendo teu premio: admiración e gloria.





Mimina

Buscando nesta vida ledo abrigo
casas con Carmen Arias que é Mimina
familiarmente, e sempre contigo.

Puro exemplo de entrega feminina,
pintora e cartelista, que no Castro
fai decorados que ela non asina.

Renuncia, humilde, a ser brillante astro
nunha cerámica da meirande altura,
que na arte deixou logrado rastro.
Alto honor a súa entrega noble e pura.

Nai exemplar e esposa consagrada
ós tres fillos e ó seu Isaac Díaz Pardo.
Merece para sempre ser lembrada.
Para ela a admiración máis fonda gardo.

Remate

Fuches, sen selo, emigrante
e exiliado voluntario,
puro exemplo solidario
do teu único talante.

Santiagués universal
e galego extraordinario,
un exemplar empresario
coma non hai outro igual.
Un pintor excepcional,
debuxante, ceramista,
ilustrador, xornalista.
Dramaturgo orixinal.
Un poeta ocasional
e de cegos, cartelista.
Un altruísta editor.
Terra e teus, o teu amor.
Un xenio renacentista!

Os Tilos, 30/Abril/2.015

Xoán Xosé Fernández Abella
da "Academia Real Isaac Díaz Pardo"

IMAXE: Paulo Naseiro

13 de xan. de 2016

Subvencións da Agadic para 2016

Redacción.-

A Axencia Galega das Industrias Culturais (Agadic) publicou no Diario Oficial de Galicia (DOG) unha primeira quenda das súas diferentes liñas de subvencións ao sector para 2016. Trátase de catro convocatorias que suman unha contía económica total adxudicable de 920.000 euros e que se dirixen en concreto á produción escénica, ás salas de titularidade privada, á promoción do talento audiovisual galego e aos festivais cinematográficos.
Coa publicación destas bases, que foron aprobadas na última xuntanza do Consello Reitor da Agadic, o organismo da Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria comeza o seu próximo ciclo anual cara ao fomento das distintas actividades das industrias culturais galegas, co obxectivo xeral de contribuír á capitalización das empresas e ao financiamento dos seus produtos e servizos.
Esta serie de subvencións, que se rexen polo principio de concorrencia competitiva, será completada nos próximos meses con novas convocatorias destinadas a incidir noutros aspectos ou fases da creación cultural profesional e da súa difusión entre o público, como serán a distribución interior e exterior de espectáculos, a produción e coprodución audiovisual, o desenvolvemento de proxectos audiovisuais ou a celebración en Galicia de festivais escénicos e musicais.
Seiscentos mil euros para produción escénica
A convocatoria para a produción escénica galega contempla calquera das súas disciplinas artísticas (teatro, danza, novo circo, maxia, etc.) e acoutase temporalmente para as montaxes que se estreen entre o 1 de abril de 2016 e o 31 de marzo de 2017.
Establece catro modalidades, segundo sexan propostas procedentes de compañías de nova creación e que non superen os 20.000 euros de orzamento, espectáculos de pequeno formato (ata tres intérpretes) e que non excedan os 30.000 euros de orzamento, espectáculos de mediano formato (con entre catro e sete intérpretes) e que non contemplen máis de 60.000 euros de orzamento; e espectáculos de gran formato (compostos por máis de sete actores e actrices, manipuladores, bailaríns ou músicos en escena) e que non rebasen os 80.000 euros de orzamento.
En canto ás subvencións para a actividade e o funcionamento das salas de artes escénicas de titularidade privada, resérvase unha partida orzamentaria de 70.000 euros (co límite de concesión de 30.000 euros por cada entidade beneficiaria e ata o 50 por cento do orzamento do proxecto presentado). As persoas físicas ou xurídicas xestoras deste tipo de espazos, de non máis de 250 localidades de capacidade, teñen que presentar os seus proxectos de programación artística para 2016 xunto co resto da documentación requirida.
Un 16 % máis para festivais de cine
No impulso do sector audiovisual galego como eido estratéxico céntranse especificamente dúas das resolucións feitas públicas hoxe, como son as dirixidas a festivais, semanas, mostras ou certames de cine de carácter profesional e mais as subvencións á creación para o desenvolvemento e promoción do talento audiovisual galego.
A convocatoria destinada a eventos celebrados en Galicia que teñan por obxecto a promoción e difusión da produción cinematográfica está dotada con 105.000 euros, polo que se incrementa nun 16 por cento a contía para a mesma finalidade de 90.000 euros disposta no presente ano 2015.
Entre os requisitos para optar ás subvencións, están que estes festivais teñan lugar entre o 1 de novembro de 2015 e o 31 de outubro de 2016, posúan unha duración mínima de 4 xornadas con polo menos 20 proxeccións e teñan realizado tres edicións consecutivas anteriores á publicación da convocatoria. Ademais, cómpre que a programación proposta conteña un 5% de títulos ou 5 sesións de filmes producidos en Galicia ou dirixidos por profesionais galegos.
Promoción do talento audiovisual
Por último, as bases para a convocatoria de subvencións en 2016 á promoción do talento audiovisual galego, destina unha dotación total de 145.000 euros, co que se mantén a mesma contía asignada a estas axudas en 2014 e 2015 para a realización de longametraxes, así como para a escrita individual de guións e para a produción de curtas.
Os 145.000 euros previstos asignaranse a impulsar a escrita e a produción de 13 proxectos en versión orixinal galega. En concreto, 25.000 euros serán para contribuír á escrita de cinco guións, 30.000 euros para a produción doutras cinco curtametraxes e 90.000 euros para a realización de tres longametraxes por directores noveis.
Estas axudas ao talento buscan favorecer a incorporación de novos creadores á industria audiovisual galega, co obxectivo de promover a xeración de novas propostas narrativas de especial valor cinematográfico e de contribuír ao enriquecemento cultural do país mediante as distintas formas de expresión audiovisual.
O prazo de presentación de solicitudes para as catro liñas de subvencións iníciase mañá 29 de decembro e remata o 28 de xaneiro de 2016.
Tamén os premios dramáticos
A Agadic tamén convoca hoxe no DOG as bases para as novas edicións dos premios Álvaro Cunqueiro para Textos Teatrais, Manuel María de Literatura Dramática Infantil e Barriga Verde de Textos para Teatro de Monicreques (modalidades de público infantil e adulto).
Estes galardóns, de periodicidade bienal e cunha dotación económica total de 24.000 euros (6.000 para cada un deles e das súas submodalidades) teñen por obxectivo o estímulo da creación literaria galega no eido dramático.
Para o caso dos premios, o prazo de recepción de textos orixinais prolongarase ata o 31 de maio de 2016.
 

5 de xan. de 2016

Farolas literarias

Redacción.-

66 farolas de Guitiriz e Parga sosteñen desde a tarde do sabado versos do grupo poetico NPG Nova Poesía Guitirica, compostos polos seus 11 membros, dous poemas cada un deles.

Judiña de Lea, Mar Beres, Xosé Antón Cascudo, Luz Campello, Antón de Guizán, Adriana Quijada, Xelo Teijido, Jaki Quintela, Pas Veres, André da Ponte e Fátima Fernandez decidiron con esta iniciativa de arte de rúa efímera achegar a poesía a donde se atopa a xente de maneira cotián, nos núcleos das dúas principais localidades do concello.

Previamente mantiveron un xantar no que programaron novas iniciativas poeticas para o 2016 como recitais monográficos arredor de Manuel María, poemas para o Entroido, publicación colectiva do grupo NPG, recitais en locais de hostelería, e abrir o grupo a outras disciplinas artísticas locais como a arte plástica e escultórica, a fotografía, música e audiovisual...

Iniciativas todas que buscan popularizar a poesía e sacala do armario do elitismo e das minorías para socializala e achegala a todo o público, ampliar os soportes clásicos a outros máis novidosos e rompedores.

Poemas heteroxeneos en estilos pero que no grupo poetico conviven e suman co obxetivo de facer de Guitiriz un concello poético e contribuir a que a poesía se instale na normalidade.

3 de xan. de 2016