Amosando publicacións coa etiqueta Luz Airado. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Luz Airado. Amosar todas as publicacións

Poesía

Luz Airado.-

Fuxida aos adentros da máis virxinal existencia habida e por haber,
alí onde se agocha, miña xoia,
o sangue glorioso do teu sangue
do que bebe á boca chea esta forza creadora de versos e versos de papel
adicados a ti.
Poesía é a soeira das túas verbas estreadas por terceira vez na madrugada,
esas que texían unha etérea filigrana
coa que a lúa cinguía o meu corpo sendo aínda unha cativa.
Coitada de min créndome invadida pola vella arte das Aureanas!
Cando só ti eras quen enchías aquela incipiente vocación,
a mesma que agora vaga dubidosa na busca das súas raíces.
Entenderás que eu non fun parida para isto da palabra en verso,
que o que escribo na ialma e me escoce nas adentras
non atopa unha curta existencia no pensamento apolíneo nin na súa voz,
que crín algún día na beleza das verbas enxebres da miña xente
e entregueime a elas en verso e en prosa descubrindo o primeiro amor.
Logo chegaches ti ás miñas veas aínda tenras, amor platónico,
e quixen encontrar maliciosamente a palabra insaciable de entre as túas faccións
neste tempo desterradas.

18 de out. de 2010