Bases do Premio Modesto Figueiredo

1.FINALIDADE DO PREMIO

A Fundación do Padroado do Pedrón de Ouro, coa colaboración do Concello de TEO ( A CORUÑA) organiza o Certame Nacional Galego de Narracións Breves baixo o nome de "Premio Modesto R. Figueiredo”. Este certame organízase coa finalidade de promover a literatura narrativa en lingua galega e homenaxear ao seu artellador, o pontevedrés Modesto R. Figueiredo.

2.REQUISITOS PARA PARTICIPAR

Poderán participar todos os autores e todas as autoras de calquera nacionalidade, con unha ou máis obras, sempre que estean escritas en lingua galega, sexan inéditas e non se presentasen antes a ningún outro certame literario.

3.TRABALLOS QUE SE PODEN PRESENTAR

Os traballos deben ter un mínimo de cinco e un máximo de trinta páxinas
mecanografadas a dobre espazo e por unha soa cara en follas de tamaño DIN-A4. Non obstante, o Xurado poderá reconsiderar esta base se entendese que a temática ou desenvolvemento lóxico do argumento o precisasen.

4.TEMPO E MODO DE PRESENTACIÓN

As persoas que participen deberán enviar os seus traballos por quintuplicado
sen remite, ou outra forma de identificación, antes do 16 DE NOVEMBRO de 2015 a algún destes enderezos:

FUNDACIÓN DO PADROADO DO PEDRÓN DE OURO
Apdo. de Correos,627. Santiago de Compostela

CONCELLO DE TEO. CONCELLARÍA DE CULTURA.
Travesía da Ramallosa, nº 38, cp 15883
Lucía, Teo


Para a identificación das persoas premiadas ou para aquelas autoras de obras que o Xurado considere apropiadas para publicar, todos os traballos deberán engadir un sobre pechado, cos seus datos (nome, apelidos, enderezo, teléfono ou correo electrónico) e o currículo vitae se o considera oportuno.No exterior do sobre só aparecerá o título ou lema da obra.

(***) Con respecto aos traballos que o Xurado considere merecentes de
publicación poderán abrirse as plicas correspondentes para poñerse en contacto cos autores e autoras para que dean o consentimento para publicalos.


5.PREMIOS

A obra gañadora será premiada con 1000€ ( suxeito ás obrigadas retencións fiscais). Porén, se o Xurado considera de calidade outras obras, dúas delas máis poderán obter segundos premios que serán de 400 € cada un ( e asemade tamén suxeitos ás obrigadas retencións fiscais) . Ademais, o Xurado poderá recomendar a publicación daqueles traballos que así o considere (aínda, que non contarán con premio económico).

(***) En todo caso, a publicación destas obras soamente será posíbel co consentimento dos seus autores ou autoras.

6.XURADO E DECISIÓN

O Xurado estará composto por especialistas en crítica literaria
designados pola Fundación do Pedrón de Ouro co asesoramento e colaboración das Asociacións de Escritores ( AELG e PEN CLUBE DE ESCRITORES DE GALICIA )e do Concello de TEO ( A CORUÑA).Así, a Fundación do Pedrón de Ouro reservarase os postos de presidente/a, e secretario/a (este último con voz, pero sen voto). 

(***) Se a calidade literaria das obras non fose estimábel, segundo o criterio do Xurado, o premio poderá declararse deserto.

O Xurado reunirase na segunda quincena do mes de decembro e dará a coñecer a obra ou obras premiadas coa apertura de plicas diante dos medios de comunicación. Finalmente, ao remate da decisión do Xurado o/a secretario/a redactará a acta que asinarán todos os membros deste.

7.ENTREGA DE PREMIOS

Os premios que obteñan as obras seleccionadas entregaranse nun acto
organizado polo Concello de Teo ( A Coruña) en día e data que se dará a coñecer oportunamente. Os/as autores/as premiados/as terán que recoller persoalmente os seus galardóns.

8.OBXECCIÓNS E NORMAS DE INTERESE

A Fundación do Padroado do Pedrón de Ouro reservarase o dereito exclusivo de publicar as obras premiadas na súa primeira edición. O/a autor/a ou autores/as, ao aceptaren estas bases, renuncian voluntariamente aos seus dereitos en favor da Fundación do Padroado do Pedrón de Ouro.
A partir da seguinte edición, as obras son da total propiedade das súas autoras e autores, os/as cales terán a obriga de facer constar que a obra foi premiada no Premio Modesto R.Figueiredo da Fundación do Padroado do Pedrón de Ouro. As obras non premiadas seranlles devoltas aos seus autores e ás súas autoras se as requiren antes de rematar o mes seguinte á decisión do Xurado. Se ninguén as require, serán destruídas.


A Fundación do Padroado do Pedrón de Ouro é a única entidade con
capacidade para decidir en última instancia calquera dúbida que puidese suscitar a interpretación das bases deste certame.

O feito de concursar xa obriga ás autoras e aos autores a aceptar as presentes bases deste.


7 de out. de 2015

A biblioteca, lugar de saber e facer

David Otero.-

Lugar de saber porque alí nese espacio, controlando  sempre por onde está a saída,  coa mesma claridade de como entramos, imos todas e todos polos camiños que nos explican  os nosos desexos. Imos cos amores fáciles e tamén cos difíciles. Atopámonos. E alí explicámonos podendo sufrir alegremente moitas metamorfoses.Alí podemos viaxar ás orixes e coñecer segredos de todos os tamaños e de todas as formas.Alí sentimos o amor doce da lectura. Da lectura  que nos busca por todos os lugares da man dos soportes que alí hai ( sobre todos os libros).Nese taller de soños, díghoche, que a lectura nola poñen doada. E nola poñen , no ler primeiro e no reler, as bibliotecarias, os bibliotecarios, as bibliocolaboradoras, os bibliocolaboradores, Todo a unha oferta xenerosa, curiosa, preciosa…amorosa. In situ e on line.E é así porque alí na lectura como bomba de reparación intensa , anunciando e denunciando, escribindo e reescribindo nos nosos pensamentos, recreando e creando,  na forza e sinxeleza de todo o que vivimos, debuxamos imaxes multiplicadas, portentosas ou espantosas. Sempre   marabillosas.

Lugar de facer porque alí xogarás seriamente sen pretensións de lle gañar a ninguén.Sen romper con ninguén.Farás dos desexos unha necesidade interior.Buscarás sempre e moitas veces atoparás algo porque alí están os libros eses soportes inmedibles para vivir as vidas que queiramos porque cos libros teremos e notaremos presenzas, recordos e ausenzas.Cantos modos de ver… !. E sempre costa arriba ou abaixo, sen ou con freos.Como amantes. Pois cada quen é quen é… para ser mellor, para non falsear nada, pois afondamos nas nosas emocións a toda pastilla coas autoras e cos autores para vivirmos intensamente nos libros os acordes das palabras activadas polas forzas das nosas lecturas.Abrázanse os corazóns. E cantas mentiras marabillosas confesamos… !

Na Biblioteca o noso mundo non se acaba.Sempre haberá unha lectura útil.Mesmo cando peches o libro na segunda páxina porque non che gusta.Pero…hai que ver como quedarán os libros logo de lelos…!

Ferror Records preséntase en sociedade

Redacción.-

Unha festa na Sala Super 8 servía o pasado sábado para a presentación de sociedade de Ferror Récords. Este selo discografico, nado da man do músico Serxio Peck e do divulgador Fernando Fernández Rego, presentaba hai uns meses o seu primeiro lanzamento co single e vídeo Bombas de Cristal da banda Carrero Bianco. O proxecto, que quere dar a coñecer as bandas da escena local, daba a coñecer este sábado un CD que recolle cancións de dezaseis grupos de Ferrol. Alarido Mongólico, Cable, Carrero Bianco, Cuerpo Astral, Espejos y Diamantes, Jamie Fifthring, Klute Band, Koroiev, Korokati, Kurwa!, Os Gru, Quant, Rubén Artabe, Síndrome Winona, Skyhooks e Weather Underground fan parte deste primeiro álbum colectivo, ao que, segundo adiantan os responsables da discográfica, seguirá outro en breve.

6 de out. de 2015

A Vaca de Fisterra

Helena Villar Janeiro.-

Á tradición de El Toro de la Vega, que debeu ser hai tempo abolida por maltrato con saña contra un animal, quero opoñer un uso que cómpre recuperar pola simboloxía de auxilio e comunicación emotiva nas terras máis occidentais de Galicia, A Vaca de Fisterra. Entre nós, sempre se viu a vaca como ben nutricio. Á Vaca de Fisterra, que é metafórica, acaeulle moi ben este nome non só polo bruído senón tamén polo significado do animal que sacaba, canda o porco e a galiña, a fame das casas, aínda en lugares onde entraba o peixe que esta vaca fisterrá axudaba a traer ata o porto. Ser era un nautófono, un faro sonoro, que aínda conserva as buguinas ao aire ben semellantes ás cornas dunha vaca. Instalouse no faro en 1889 porque os sinais lumínicos eran insuficientes cando se perdían entre as brétemas, que alí din borraxeiras. Foi ela quen pasou a orientar co seu compás os mariñeiros mostrándolles cos seus bramidos unha especie de mapa virtual de colocación que facía posible que os barcos se orientasen, garantíndolles o bo tránsito ou a chegada a porto. O seu bruído lanzado ao aire para que sobrevoase o mar, chegaba tamén á terra dos arredores do cabo fisterrán. Así que non só os navegantes, aos que ela dirixía as advertencias, senón tamén as xentes da contorna recibían aqueles avisos en días e noites de borraxeira, por iso se converteu nun son ambiental que, segundo di Xosé Iglesias nun dos seus traballos, é parte do ADN das xentes dunha gran contorna que o escoitou ata o ano 1999, pois a Vaca de Fiesterra quedou muda cando acabou o século XX.

O aparello do faro de Fisterra foi o primeiro e case único en Europa das súas características. Pero a obsolescencia chegou aos seus mecanismos cando o sistema de navegación adoptou as novas tecnoloxías que o fixeron innecesario para o seu labor. Non obstante, a memoria do seu son é un patrimonio inmaterial daquela xente que o leva incrustado na memoria de varias xeracións constituíndo un compoñente de colectividade. Mais tamén é patrimonio material, porque pode volver poñerse en uso simbólico para o converter nun atractivo particular da comarca. E, como o seu recordo xa figura na obra de poetas que sempre a sentiron dentro, o pasado día 19, organizado polos poetas Francisco X. Fernández Naval, Modesto Fraga e Xosé Iglesias, investigador e divulgador da historia deste nautófono, tivo lugar un acto cultural no que vates e intérpretes musicais tomaron o papel reivindicativo de gabar tan singular patrimonio e de pedir que o faro recupere a voz. A marcha desde a lonxa da vila ata o faro, cos catro recitais que se desenvolveron ao longo do acto, demostraron o interese da xente convidada a participar e, sobranceadamente, a da vencidade e arredores. Agora procede a negociación que queda nas mans do Concello de Fisterra –que colaborou na organización do acto- e da autoridade portuaria. Entre ambos poden facer deste desexo unha realidade. Medre o mar e volva a Vaca de Fisterra!

Texto e imaxe: © Helena Villar Janeiro

Lido na rede en: helenavillarjaneiro.blogaliza.org

Tamén publicado en El Correo Gallego (25-09-15).

2 de out. de 2015

Portas abertas na Casa-Museo Manuel María

Redacción.-

“Axudar a deseñar unha boa visita escolar á Casa-Museo Manuel María e á súa contorna, tirándolle o mellor rendemento posíbel”. Eis o obxectivo da xornada informativa de “portas abertas” que a Casa-Museo do escritor de Terra Chá ou Os soños na gaiola programa para este sábado 3 de outubro a partir das 10.30 da mañá. A iniciativa está especificamente dirixida ao profesorado de todas as etapas do ensino, en especial ao de departamentos de Lingua Galega, equipos de dinamización lingüística, aos responsábeis das saídas escolares ou ao dos clubes de lectura das bibliotecas.

A xornada, que se desenvolverá en horario de mañá e de tarde, incluirá visitas guiadas á Casa-Museo, coa fin de coñecer como se desenvolven habitualmente e como se poden adaptar a cada etapa escolar, e un achegamento aos diferentes recursos didácticos que o espazo ofrece como complemento, desde a música, o audiovisual ou as TIC até as posibilidades que a palleira, a aira ou a horta da Casa de Hortas ofrecen como espazo de xogos ou actividades que os mesmos centros poidan preparar previamente na aula.

A actividade incluirá tamén a visita a algúns dos espazos da contorna da casa natal que foron escenario esencial na vida ou na intimidade poética de Manuel María e conforman parte do seu universo literario máis persoal, o que el definía como a “tribo” de Outeiro de Rei: a Carballeira da Santa Isabel, a fonte comunal ou as Penas de Rodas. Xa de tarde, visitarase a olaría de Bonxe, derradeiro exemplo da cerámica artesá da Terra Chá, ou a Lagoa de Cospeito, a quen Manuel María dedicou un poemario completo: Poemas para dicirlle a dúas lagoas (Espiral Maior, 1994). Trátase de toda unha proposta de roteiro a través da que coñecer a rica biodiversidade chairega en diálogo directo coa obra do escritor ao que se dedican as Letras Galegas de 2016.

O profesorado interesado en participar na xornada ou en recibir máis información pode dirixirse ao teléfono 698 177 621 ou escribir ao correo-e  HYPERLINK "mailto:contacto@casamuseomanuelmaria.gal"contacto@casamuseomanuelmaria.gal.

1 de out. de 2015

Homenaxe a Ramón Piñeiro en Lugo

Redacción.- 


A cidade na que descubriu a literatura galega e medrou o seu sentimento galeguista, sendo aínda un adolescente, acollerá o vindeiro martes, 29 de setembro, a homenaxe da Real Academia Galega a Ramón Piñeiro no centenario do seu nacemento. A figura e as achegas de quen foi un dos principais artífices da reconstrución cultural galega da posguerra serán analizada nunha mesa redonda co profesor da Universidade de Vigo Xosé Manuel Dasilva e os académicos Andrés Torres Queiruga e Henrique Monteagudo.

O presidente da RAG e autor da biografía Ramón Piñeiro ou a reinvención da cultura galega,Xesús Alonso Montero, actuará como moderador do acto dedicado ao intelectual, que se converteu en membro de número da RAG en 1967 nunha cerimonia de ingreso na que leu o discurso A lingoaxe i as língoas. Organizada coa colaboración do Concello de Lugo, a mesa redonda desenvolverase a partir das 19.30 horas no salón de plenos municipal.

O profesor Dasilva, que publicou, entre outros traballos sobre o homenaxeado, Ramón Piñeiro e a prohibición de traducir ao galego e Proceso e encarceramento de Ramón Piñeiro1946-1949, participará cunha intervención titulada Achegas documentais para a biografía de Ramón Piñeiro.Torres Queiruga abordará o "compromiso integral e integrador" do intelectual eMonteagudo, as súas contribucións no campo da lingua, unha preocupación constante de Piñeiro, que tivo un papel protagonista na Lei de Normalización Lingüística de 1983.

A mesa redonda forma parte das Xornadas na honra de Xosé Mª Álvarez Blázquez, Xaime Isla Couto e o propio Ramón Piñeiro que a RAG celebra este mes no centenario do nacemento destas tres importantes figuras da cultura galega do século XX.

27 de set. de 2015

Actuación pouco afortunada da TVG

Redacción.- Alfonso Sánchez Izquierdo, director xeral da CRTVG recoñeceu o pasado xoves en comisión parlamentaria que a cobertura da manifestación do pasado día 3 en contra da privatización do hospital de Vigo "non foi unha actuación afortunada" dos servizos informativos da televisión pública. 

A pregunta da deputada do BNG Montse Prado, o máximo responsable dos medios públicos galegos dixo que a manifestación de Vigo "non foi unha actuación afortunada dos servizos informativos", aínda que rexeitou interferencia algunha e achacou o problema á coincidencia co informativo da tarde e a un "erro" na estimación da envergadura, como apostilou que, na súa opinión, lle pasou ao conxunto dos medios.

En canto ás dificultades técnicas da coincidencia co informativo, recordou que durante a súa emisión, había que gravar, editar, introducir texto en off e os "insertos" e enviar a peza, polo que insistiu en que "a hora non era o ideal" para esa cobertura. O director xeral admitiu que a deputada podíalle responder que ese traballo debía estar planificado, o que considerou "de caixón", pero tamén admitiu que "non houbo de entrada unha estimación" da envergadura da manifestación, o que non dubidou en cualificar de "erro por culpa nosa", porque os informadores teñen a obriga de anticiparse.

Explicou que a percepción da magnitude da marcha "percibiuse" minutos antes do informativo, cando xa era tarde "para endereitar o déficit", pero posteriormente a TVG tratou de "enriquecer" a información, como xa se fixo esa noite na páxina web e, a partir de aí, nos seguintes informativos, con análises, debates e a continuidade noutros programas. 

Para argumentar que non houbo interferencias na elaboración da información, Sánchez Izquierdo referiuse ás "servidumes" da TV e resaltou que a Radio Galega si manexara ben o traballo, o que exclúe que a mala cobertura da primeira fose debida a intereses alleos á información porque, nese caso, ocorrería tamén coa radio. No mesmo sentido apuntou a cobertura das tractoradas, con 247 informacións en agosto, en 200 das cales interviñan os propios produtores, e 25 conexións en directo.

O director da CRTVG lamentou que o debate sobre os medios públicos se limite a se hai manipulación ou non, porque, se é "agradecido desde o punto de vista político, compadécese mal coa realidade", sinalou. Así, manifestouse máis preocupado polas carencias en formación técnica especializada, o coñecemento das fontes, a adaptación ás novas esixencias dos mercados, aos novos soportes ou aos conflitos de intereses. Sánchez Izquierdo considerou que "é aseado o respecto aos criterios de imparcialidade" na TVG, da que dixo que, "de todos os públicos do Estado é, con moito, a que dá as mellores prestacións nese terreo". 

Montse Prado, na súa segunda intervención, acusou o director xeral de ser "unha vez máis decepcionante" e apuntou que podía aceptar o dos problemas técnicos para a cobertura do día 3, como aceptar -chanceou- polbo como animal de compañía, perorexeitou que a cobertura fora a adecuada nos días seguintes e citou que os días 4, 5, 19, 21, 22, 23 e este xoves mesmo só apareceran sobre este asunto o Goberno e o PP.

Tras referirse a outros asuntos de falta de imparcialidade, como a frecuente presenza do candidato do PP en Cataluña, onde é a cuarta forza política, a deputada preguntoulle ao director xeral se é este partido quen paga os medios públicos ou son os cidadáns.


Iso deulle pé ao director xeral a afirmar que ten claro a quen se debe, "aos cidadáns", e a subliñar o seu empeño en non deixarse influír por grupos políticos, sindicatos, grupos profesionais, provedores "e a infinidade de axentes que se moven ao redor (da CRTVG)", o que concluíu que "non é tarefa fácil". 

26 de set. de 2015

O TC rexeita o recurso da RAG

Redacción.-
A Xunta de Galicia considera que o Tribunal Constitucional lle outorga a razón ao non admitir a trámite o recurso que a Real Academia Galega presentou ante esta sala contra do Decreto para Plurilingüísmo no Ensino. Nunha nota publicada no Portal da Lingua Galega, sinala que esta decisión "reforza e ratifica a legalidade do devandito texto normativo". No entanto a Academia emitiu un comunicado no que asegura que "respecta e acata a dita sentenza" pero puntualiza que "o decreto en causa atópase en flagrante contradición" co establecido pola Carta Europea de Linguas Rexionais e Minoritarias que asinou España. Ademais, insta a Xunta a traballar para recuperar o consenso político encol da lingua e sinala que "estudará as posibilidades de recorrer perante instancias xudiciais europeas" o texto do decreto.

25 de set. de 2015

Ramón Chao chega ao Paseo dos Soños


Redacción.- O escritor e xornalista Ramón Chao (Vilalba, 1935) recibirá o vindeiro 28 de agosto unha homenaxe popular na súa vila natal, como recoñecemento á súa traxectoria vital e profesional. O acto terá lugar no Paseo dos Soños da capital chairega, comezando ás 12 horas coa recepción que lle farán amigos e vecinos no Muíño do Rañego, onde se celebrará unha mesa redonda na que intervirán os representantes das entidades promotoras: Afonso Blanco Torrado (Asociación Cultural Xermolos); David Otero (Irmandade Manuel María da Terra Chá); Moncho Paz (xornal A Voz de Vilalba); Manuel Castro Santamariña (Instituto de Estudos Chairegos) e Juan Luis Pérez Alvajar (Ateneo Republicano de Galicia). O evento, que será conducido polo xornalista Xulio Xiz, conta coa colaboración do Concello de Vilalba.

O Comité Organizador quere destacar de xeito moi especial o feito de que nesta ocasión se produza a xuntanza de varias asociacións para darlle pulo ao recoñecemento da figura de Chao, afincado en París desde mediados da década de 1950 e que nunca perdeu o contacto coa súa Terra, facendo unha permanente reivindicación da nosa cultura e da nosa lingua, como queda patente no conxunto da súa obra. 

A continuación, os asistentes acompañarán a Ramón Chao (ao son da música de Mini e Mero, da frauta traveseira de Luis Soto e da gaita de Raúl Galego) ata a escultura conmemorativa -obra de Valdi- que quedará para sempre formando parte da paisaxe no Hectómetro Literario do Paseo dos Soños. Este encontro arredor do escritor e a súa obra -onde Vilalba sempre estivo presente- rematará cun xantar de confraternidade no restaurante A Nova Ruta; neste senso, a organización aconsella efectuar reserva previa no teléfono 646 413890.

Ramón Chao naceu en Vilalba en 1935 e criouse tocando o piano na fonda que rexentaban os seus pais, onde adoitaban parar figuras como Cunqueiro. Sendo bolseiro polo Concello de Vilalba e a Deputación de Lugo, trasladouse a Madrid para estudar piano, harmonía e bacharelato. De Madrid foise a París cando tiña vinte anos, con outra bolsa do Goberno español. Na capital francesa fíxose xornalista, entrando a traballar en Radio France “porque falaba galego”, segundo confesa, “pois buscaban un locutor que soubera música e portugués”.

En París, Ramón Chao dirixiu emisións radiofónicas na nosa lingua, que serían prohibidas por Franco, e foi correspondente da revista Triunfo. Tamén traballou na prensa e na televisión francesas e foi nomeado Cabaleiro das Artes e das Letras polo Goberno de Francia en 1991. Destacou como crítico Literario en Le Monde e polas súas colaboracións en Le Monde Diplomatique, publicación mensual dirixida polo xornalista Ignacio Ramonet. Conta no seu haber con máis de vinte libros, entre novelas e biografías, un deles escrito en galego, O Camiño de Prisciliano, con cuberta deseñada polo artista Miquel Barceló. Asemade, a súa novela El lago de Como, publicada en 1982, foi traducida ao galego en 2008. Na actualidade é o presidente da Asociación de Amigos de Prisciliano.

Noutra orde de cousas, dicir que o escritor chairego afincado en París- e pai do cantante Manu Chao- tamén será recibido o xoves 27 no Concello de Compostela polo seu alcalde, Martiño Noriega. O encontro terá lugar no Pazo de Raxoi ás 9:30 horas da mañá.

25 de ago. de 2015

Presentación de 'Vilalba e a Terra Chá'

Redacción.-

O venres, día 28 de agosto de 2015, ás 20:00 horas, no Salón de Actos da CASA DA CULTURA de VILALBA, levarase a cabo a presentación do libro “VILALBA E A TERRA CHÁ – Acuarelas”, editado polo Instituto de Estudos Chairegos e do que é autor o pintor vilalbés EDUARDO BAAMONDE. O libro está incluído no convenio que o Iescha asinou no seu momento coa Área de Cultura e Turismo-Vicepresidencia Primeira da Deputación de Lugo para desenrolar no presente ano 2015.

No acto intervirá o propio autor da obra, EDUARDO BAAMONDE, que será presentado pola vicepresidenta do Instituto de Estudos Chairegos, MARISA BARREIRO.

Esta publicación enmárcase dentro dun proxecto editorial de carácter promocional e divulgativo do xénero coñecido como “Cadernos de viaxe”, nos que o contido é fundamentalmente visual e froito da observación directa a pé de rúa.Trátase de trasladar ao soporte de libro un percorrido artístico pola Terrachá e, especialmente, por Vilalba. A intención é trazar unha guía de localizacións de interese patrimonial, paisaxístico, arquitectónico e, en definitiva, cultural desta comarca a través de bosquexos feitos en acuarela. Paralelamente aos fitos de maior interese turístico –sobradamente reproducidos en fotos, vídeos, etc.- engádense outros recantos menos coñecidos que, sen dúbida, axudan a retratar unha terra, os seus traballos, os seus productos e a as súas xentes.

Tanto os debuxos como as acuarelas deben mostrar un aire de espontaneidade propio dos apuntes sacados do natural. Pequenas improntas realizadas in situ e escenas sinxelas froito dunha rápida
observación que nutren un caderno que o artista vai configurando a medida que percorre a súa viaxe.

23 de ago. de 2015

Romaría? Labrega? Da Chaira?

Antón de Guizán.-

Levo varios anos asistindo á Romaría Labrega da Chaira nos Vilares, en Guitiriz. Este mesmo ano leva cumprido 25 edicións, o que non é pouco e polo tanto tremendamente meritorio nos tempos que corren.

A Romaría ten acadado un éxito importante desde a súa creación aló por 1990, no mesmo ano do pasamento do poeta vilarego Xosé María Díaz Castro e por ela pasaron numerosos grupos do noso folclore, importantes pregoeiros e sobre todo, recrearonse numerosas tarefas e xogos do rural chairego que fixeron as delicias dos asistentes ao longo dos anos como así reflexa a memória gráfica e o boca a boca dos veciños.

Eu, asistente tardío, xa non vivín ese esplendor nos últimos anos, e aínda así, son testemuña directa dunha paulatina decadencia desta festa etnográfica e cultural.

Xa non vivín a recreación das mallas, as familias que asistían ao xantar campestre foron diminuíndo e os xogos tradicionais foron deixando paso a colchonetas, inchables e mesmo xogos de espuma algún ano para os máis cativos.

Non hai exposicións de oficios tradicionais, teñen traído exhibicións de cans de pastoreo de ovellas e patos de Navarra, de pouca tradición na Chaira, exhibicións de todo terreos 4x4 no monte e mesmo as segadoras deixaron de ruxir por falta de participantes.

Non hai gaiteiros e a música tradicional foi suplantarda por dúos máis apropiado para ceas baile de restaurante que para un evento ligado ao medio rural.

Quedan só concursos de cans, de Sega de gadaña e poucas máis actividades que teñan que ver coa tradición labrega e chairega, mesmo teñen desaparecido concursos sinxelos como os de tirar da corda, carreiras de sacos ou os que se viron algún ano de apuxar rolos de herba.

A asistencia non a motiva a Romaría en si senón actividades moi concretas como as carreiras a pé de atletas que rematada a proba marchan de contado e o mesmo ocorre coas competicións de cabalos ou as dos 4x4 no monte.

A Romaría vai polo tanto deixando cada ano de ser Romaría, deixando de ser Labrega e deixando de ser Chairega no sentido tradicional da Terra Chá. Mentras, vemos como noutros lugares gañan arraigo as celebracións máis vinculadas á terra, ao rural, á tradición e á cultura propias...

Este ano a Asociación de Veciños ten solicitado a declaración de festa de interese turístico mentras ese posible interese decae polo abandono das orixes desta festa popular máis pendente de acadar público circunstancial organizando espectáculos de dubidoso encaixe na filosofía dunha celebración de carácter tradicional bebedora da desaparecida Feira do Sete e da historia e culturas chairegas.

Hoxe, o que en boa lóxica debera contar con exhibicións de oficios labregos, xogos populares para nenos e maiores, concursos do campo e mesmo promover a participación activa de tódolos veciños orgullosos da súa parroquia, tense convertido nunha carreira atlética federada, de hípica, de vehículos que destrozan o monte e de música de bachata ou hinchabeis que os máis cativos poden atopar en calquer festa.

A cultura, a tradición, a etnografía chairega, deixaron paso á mediocridade e a vulgaridade e o interese turístico resulta máis que dubidoso.

Aínda, despois de 25 meritorios anos de existencia se pode mudar o rumbo e beber do pasado da Romaría Labrega da Chaira para retomar un futuro explendoroso doutros 25 anos volvendoa necesaria, porque agora mesmo tense convertido en prescindible.

Visitantes tan importantes como Manuel María, pregoeiros tan admirables como Xulio Xiz, Tareixa Novo, Luís de Patricio, Marica Campo, o mesmo Segundo López e outros moitos e participantes de grupos como os Diplomáticos de Monte Alto, os Cuchufellos, Leilía e membros de numerosas agrupacións tradicionais etc, serían partícipes deste cambio e por suposto os máis importantes, numerosos veciños e veciñas que deixaron de encher a carballeira para o xantar campestre de ducias de familias en convivencia e alegría.

Contanme algúns veciños de tempos nos que era dificil coller sitio para xantar e hoxe o panorama antóxase moi diferente. A asistencia ao xantar (verdadeira medida dunha romería popular) agás actividades puntuais de certos espectàculos decaeu cada ano e o interese parece máis posto en ideas alonxadas da filosofía orixinal que no propio nome e concepto da Romaría Labrega da Chaira.

Tentar competir e amitar festas que non teñen nada que ver e non apostar pola idea na que foi concebida, pode levar á desaparición ou o que sería peor, à homologación con calquera festa parroquial sin máis interés que para os propios organizadores e o seu entorno màis achegado.

A Romaría Labrega da Chaira merece recuperar a súa identidade, a súa razón de ser, e toca xusto agora, no remate dun cuarto de século que supoña unha renovación que bebe das raíces, do máis fondo do respeto ao que somos, do respeto e admiración a nós mesmos, á orixe Labrega, chairega e galega.  Doutra maneira, non paga a pena.

Lembrando a Avelino Pousa Antelo

Redacción.-

COA COLABORACIÓN DO CONCELLO DE TEO, CONCELLO DE NEGREIRA e ASOCIACIÓN CULTURAL AFONSO EANESDE BARCALA.

ACTOS DA MAÑÁ DO XOVES 20 DE AGOSTO DE 2015

En Teo

 

12:00 hs. ACTO DE ENTREGA DO PREMIO "CAXATO DE AVELINO" NO SALÓN DE PLENOS DA CASA DO CONCELLO DE TEO

1. RECEPCIÓN DO ALCALDE DO CONCELLO DE TEO, Rafael Sixto Edreira, aos participantes no ACTO DE ENTREGA.

2. INTERVENCIÓN DE NAVIA RIVAS DE CASTRO: "UN SIGNIFICADO DE AFECTO E HONRA DO PREMIO CAXATO DE AVELINO".

3. LECTURA DA ACTA DE OUTORGAMENTO DO PREMIO á Parroquia de Sta María de Arzúa.

4. INTERVENCIÓN DE SARA TORREIRO: "A Parroquia de Sta María como veciñanza e proxecto de construción social na Arzúa"

5. ENTREGA DO PREMIO Á PARROQUIA DE STA. MARÍA DA ARZÚA.

6. INTERVENCIÓN DO PRESIDENTE DA ASOC. PARROQUIAL.

7. INTERVENCIÓN DUN MEMBRO DA FAMILIA POUSA .

De seguido iremos ao PASEO AVELINO POUSA DOS VERXEIS.

 

ACTOS DE MEMORIA E HONRA AVELINO POUSA

 

ACTO DE MAÑÁ no PASEO AVELINO POUSA DOS VERXEIS-TEO

1. Intervención musical a cargo de Raul "O gaiteiro nubeiro"

2. Intervención en nome dos asistentes de MINI E MERO

3. Intervención da familia POUSA.

4. Clausura do Acto por parte da Concelleira de Cultura do Concello de Teo, Pilar Faxilde.

 

En Seoane (San Xoán de Barcala), Concello da Baña:

 

14:30 hs. Xantar de irmandade. Casa Salvador

 

ACTO DA TARDE:

En Negreira

 

 

18:30 hs. ACTO DE BEN E ESTIMA, "MEMORIA SEMPRE".

Monólito Avelino Pousa Antelo, Rúa de Castelao, á beira do CEIP O COTO DE NEGREIRA.

1. Intervención de Xoán Xosé Fernández Abella

2. Intervención de Alfonso Blanco Torrado de AC Xermolos.

3.do presidente da A C Afonso Eanes,Guillermo Vidal Fonseca.

4. Intervención de X. Amancio Liñares Giraut, "AVELINO NA NOSA MEMORIA SEMPRE"

5.Intervención da familia POUSA.

6. Intervención de MINI E MERO

7. Intervención do Alcalde de Negreira, Jorge Tuñas Caamaño.

8. Cantamos o noso Himno Nacional Galego.

 
ORGANIZAN:

Irmandade Avelino Pousa

Irmandade Manuel María da Terra Cha

Asociación Cultural Xermolos
 

16 de ago. de 2015

II Certame Mª José Vázquez Verdes

Redacción.- As Xuventudes Socialistas de Vilalba veñen de facer público o fallo do xurado do II Certame Mª José Vázquez Verdes, proclamando a Vanesa Otero Orosa como gañadora na categoría xeral co seu relato “Vida por vida”. Pola súa banda, Inés Poupariña Naseiro faise co premio na categoría infantil polo relato “Tempo de desconto”.

Nesta segunda edición do certame publicaranse nun libro un total de seis traballos finalistas xunto cos dous relatos gañadores de ámbalas dúas categorías: “É igual” de David Sobral; “About the motel, dear” de Manu Gil; “Os ollos dos espírito”, “A encrucillada do tempo” e “Feireante de palabras de fume” de Isabel Blanco; e “A casa encantada” de Zaida Currás. A data da entrega de premios e da publicación do libro están aínda por confirmar.


Os rapaces e rapazas da agrupación vilalbesa agradecen a todos os participantes a súa contribución a este certame e á cultura galega, xa que en palabras do secretario xeral Rodrigo Pavón “todas as obras presentadas fan que a nosa cultura medre e certifican que nunha vila como a nosa a creación literaria precisa ter o protagonismo que merece”. Ademais, agradecen a colaboración dos membros do xurado: o xornalista Moncho Paz; a profesora no IES Basanta Silva, Carmen Cabaneiro; e o membro da directiva do Instituto de Estudos Chairegos, Chema Felpeto.

8 de ago. de 2015

Monte, monte, monte...

Antón de Guizán.-

Decía Xurxo Souto que Galicia é mar e non lle falta razón. É mar pero tamén é monte. Casi o 70% da superficie terrestre galega é monte e esa masa forestal representa arredor do 40% no conxunto do estado pero o seu aproveitamento dista moito destes datos de superioridade en canto á materia prima. A maior parte do monte galego pertence á asociacións de monte en Man Común, máis de dúas mil no país.
O aproveitamento do monte por parte de intereses de papeleiras e madeireira condicionou a súa situación actual relegandoo a Mera estrutura de mercado ao servizo de intereses de parte nos que os propietarios e produtores son suxeitos pasivos e nos que o país perde unha grande fonte de riqueza.
Igual que as leis do mar en Galiza se ditan desde unha lonxana capital tanto na distancia física como no coñecemento da nosa realidade, o mesmo acontece co monte galego, que sofre a pesares das súas potencialidades a desidia, o desinterés, o descoñecemento e a influencia de ditados de certos intereses de parte deixando fora aos que deberán ser os seus principais activos.
Galicia, tendo a materia prima, conta coa mínima infraestrutura de aproveitamento da masa forestal do estado comparativamente a outros territorios.
Ter o monte explotado, aproveitado, supón xerar recursos, enerxía que mude a dependencia do petróleo en gas deixando divisas a países de fóra, supón xerar riqueza no país e evitar a lacra dos incendios e tamén creación de emprego e industria ademáis de poñer en valor o territorio creando sinerxias e intereses comúns co sistema agro-gandeiro e mesmo coa industria turística ademáis de potenciar o respeto e a protección do medio.
Si as administracións e os poderes públicos non actúan, o monte galego rematará sendo unha parte máis da explotación do país o por parcelas. Empresariado, concellos, comunidades de montes, propietarios, deben xerar sistemas cooperativos e participativos na explotación da biomasa para crear riqueza e non agardar a que as decisións veñan xa impostas desde gobernos de fóra e intereses económicos alleos.
Os gobernos galegos do futuro deben ser tamén esa forza motora na defensa do monte galego, desa inmensa fonte de riqueza, de enerxía, de posta en valor do país hoxe desaproveitada. Así será, quero creer...

29 de xul. de 2015

Exposición Manuel Rodríguez López en Guitiriz

Redacción.-

O próximo mércores, día 29, ás oito do serán, na Casa das Palabras de Guitiriz, vaise abrir ao público a exposición MANUEL RODRÍGUEZ LÓPEZ, sobre a vida e obra do escritor de Paradela, fillo predilecto dese concello, e que da nome á Casa municipal de Cultura e a un Certame Literario do que se está a celebrar a vixésima edición. A mostra forma parte do PROXECTO MANUEL RODRÍGUEZ LÓPEZ emprendido por Galicia Digital e a familia do escritor, co apoio do Concello de Paradela, a Xunta de Galicia (Secretarías Xerais de Política Lingüística e de Cultura), a Deputación Provincial de Lugo e a Real Academia Galega. Esta mostra itinerante comezou o seu percorrido en Paradela para logo expoñerse en Lugo – Museo Provincial- no San Froilán de 2013, e posteriormente en Begonte, Paradela, Portomarín, Sarria, Vilalba, Santiago, A Coruña, Barcelona, Madrid, na Fundación Eduardo Pondal de Ponteceso e na Biblioteca Anxo Casal de Compostela. Na Casa das Palabras, con motivo do festival de Pardiñas, coa colaboración de Xermolos e a Irmandade Manuel María, vai permanecer aberta durante todo o mes de agosto. Está composta por oito paneis dobles, nos que se reflicte de xeito moi gráfico a vida e obra do escritor paradelense, considerado o mellor poeta obreiro galego do século XX, que escribiu en Catalunya a maior parte da súa obra, e foi, ademais dun grande animador das actividades galegas en Catalunya, o vínculo perfecto entre Galicia e os galegos emigrantes no País catalán.

27 de xul. de 2015

Número 27 de DARDOmagazine

Redacción.-

DARDOmagazine dedica este número 27 á cor como protagonista absoluto da obra de arte. Grandes pezas de grandes artistas contemporáneos están a demostrar que a pesar de estar inmersos nunha época na que o postconceptual e o efectismo compiten a partes iguais, a cor segue sendo obxecto de desexo, de estudo e de goce artístico. Por este motivo dedicamos este número á cor, fixándonos nas propostas de artistas, arquitectos e deseñadores que o entenden como medio de transmisión de emoción e como un dos compoñentes fundamentais da linguaxe da arte.

Neste percorrido DARDOmagazine buscou na nova arquitectura española dalgúns dos estudos máis innovadores do noso país analizando obras de Pancorbo Arquitectos, Langarita-Navarro, AMID (Cero 9) Architects ou SelgasCano entre outros. Tamén falamos con algúns dos pintores españois máis interesantes das súas respectivas xeracións e preguntámoslles sobre a súa idea de cor, o seu enfoque e sobre a importancia de leste na súa pintura. Así, Teo Soriano, Antonio Ballester Moreno, Pere LLobera, Prudencio Irazabal, Nico Munuera, Carlos Maciá ou Irene Grau contáronnos as súas vivencias sobre a cor. A arquitectura de Peter Zumthor foi visitada e revisada polos membros do internacional estudo de arquitectura SCA e analizamos a obra do alemán Tobias Rehberger e do portugués João Penalva. Na nosa sección BITS achegámonos como sempre ao deseño contemporáneo nas súas múltiples vertentes e facémosvos recomendacións para non perderse e por último, entrevistamos a Sonya Dyakova, unha das novas deseñadoras editoriais máis importantes das últimas décadas no ámbito internacional.


DARDOmagazine 27 xa está dispoñible en librarías especializadas e na nosa tenda online dardostore

CONTIDOS:

Editorial: Cuando el color manda (Mónica Maneiro) / Moebius: La arquitectura inundada (Fernando Agrasar y Luz Paz Agras) / Panorama: Unas ideas sobre el color. Conversación con Antonio Ballester Moreno, Pere Llobera y Teo Soriano (Ángel Calvo Ulloa) / Fis(s)uras: Entrevista con Prudencio Irazabal (Mónica Maneiro); Negro atmosférico (SCA); La cromofília y el celebrado fenómeno de los colores (Juan José Santos) / Proun: Tobias Rehberger. Explorando la dimensión psicológica de la percepción visual (Rocío Figueroa Guisande) / Bits: La Fiambrera; Galula; Teo Soriano. Umbral; Noroeste Obradoiro; Macba Store Laie; Niño y Pistola; Idoia Cuesta; Tipografía en pantalla. / Entre bastidores: João Penalva <> intangible, incorpóreo e imaterial (Maria de Fátima Lambert) / Perfil: Sonya Dyakova (Sara Donoso)

23 de xul. de 2015

A parcelaria de Fanoi

Redacción.-

O Concello de Abadín segue teimando en facer da ordenanza municipal reguladora dos aproveitamentos agrícolas e forestais da concentración parcelaria de Fanoi un proceso escuro e pechado á opinión da veciñanza afectada. É a conclusión que saca o Sindicato Labrego Galego despois da xuntanza que mantivo na tarde do 21 de xullo, cos veciños e veciñas; coa empresa redactora, representada polo técnico Víctor Cruz; co alcalde, Xosé María López Rancaño; e con Ramón Losada, responsábel provincial de Medio Rural, que estivo acompañado por unha avogada da Consellaría.

Para o SLG, a xuntanza de onte foi un simple lavado de cara da Consellaría de Medio Rural e só serviu para que as cousas sigan como estaban. De feito, o Concello non ampliará o período de alegacións, tal e como pediu o SLG, a pesares de que o meirande da veciñanza afectada non soubo do novo regulamento até que expirou o prazo para reclamar. Desta maneira, se o plan de cultivos para a parcelaria de Fanoi prospera, poderían legalizarse moitas plantacións forestais irregulares realizadas nos terreos concentrados e quedaría comprometida a base territorial da trintena de explotacións de vacún de carne e leite que hai en Fanoi, e doutras moitas de parroquias veciñas que teñen terras arrendadas na zona.

Respecto do devandito, cómpre lembrar que a ordenanza municipal pretende destinar a usos agrarios o 46'93% da superficie, a forestais o 23'79% e cualifica como terreos de transición o 27'93%. Estes últimos predios son de uso agrario pero susceptibles de mudar a forestal, de maneira que máis da metade dos terreos da parcelaria de Fanoi se poderían destinar a plantíos forestais con este regulamento, o cal sería ilegal e poría en serio perigo o destino agrario destas terras. Desta maneira, quebrantaríase o espírito da Lei de Concentración Parcelaria, que no seu artigo primeiro di que “É obxecto desta lei dispoñer a concentración e ordenación dos predios rústicos, co fin de promover a constitución e o mantemento das explotacións cunhas dimensións suficientes e características axeitadas, tentando ampliar a súa superficie territorial, manter e incrementar a capacidade produtiva do campo, ordenando axeitadamente as explotacións agrarias, respectando o medio ambiente, tentando reordenar racionalmente os cultivos baixo a perspectiva da utilidade económica e social, e tendo en conta o obxectivo de fixar a poboación no medio rural, con base en facer rendible a actividade produtiva”.

Cómpre lembrar, a maiores, que a concentración parcelaria de Fanoi aínda non é firme, polo que é responsabilidade da Consellaría de Medio Rural redactar calquera regulamento sobre ela, e non do Concello de Abadín, que estaría invadindo competencias coa súa ordenanza. Tamén é responsabilidade da Consellaría resolver os expedientes sancionadores abertos polas forestacións ilegais, que non deixan de ser actos delituosos que poderían ficar impunes se a ordenanza municipal vai ara adiante.

En definitiva, a ordenanza municipal reguladora dos aproveitamentos agrícolas e forestais da concentración parcelaria de Fanoi imponse sen ter en conta a opinión da veciñanza afectada, invade competencias propias da Consellaría de Medio Rural, ampara a aquelas persoas que infrinxiron a lei realizando plantíos forestais en solo de uso agrario, e compromete o futuro da actividade gandeira na parroquia. Por estas razóns, o Sindicato Labrego Galego da Terra Chá xa puxo este problema en mans da súa equipa xurídica e non descarta resolver nos tribunais o que o Concello de Abadín e a Consellaría de Medio Rural se negan a solucionar a través do diálogo e do respecto á legalidade vixente e aos intereses do medio cento de granxas que aínda traballan na parroquia.

XXXVI Festival de Pardiñas


Programa do XXXVI Festival de Pardiñas

SABADO, 1 DE AGOSTO

Bloquinho de Xermolos GALIZA

HABELAS HAINAS (22:00) GALIZA

THE DOGROSE (00:00) ESCOCIA-GALIZA

OqueSTRADA (02:00) PORTUGAL

NAO (04:00) GALIZA

DOMINGO, 2 DE AGOSTO

Isla Le Triska (16:30)

SEGUNDA QUIMBAMBA (20:00) PUERTO RICO

OS D’ABAIXO (21:30) GALIZA

SÉS (11:30) GALIZA

O SONORO MAXÍN (01:30) GALIZA


XXII Mostra de Instrumentos de Música Tradicional. Asociación de Gaiteiros Galegos.

Pardiñas 2015



Sabado día 1

17.00 horas - Apertura da mostra.

17.00 horas - Pregón: Clodio González.

17.30 horas - Presentación do libro-disco: Desiderio Sampayo Rico "Siderio de Vilarmide".

18.00 horas - Concerto Pelepau.

19.30 horas - Sorteo.

20.30 horas - Obradoiro de Treboada - Oli Xiraldez.


Domingo día 2



11.30 horas - Apertura da mostra.

17.30 horas - Obradoiro de baile tradicional: Javier Sanmartín.

18.30 horas - Concerto das Lagharteiras.

19.30 horas - Sorteo.

22 de xul. de 2015

O Manuel

Antón de Guizán.-

Coñecín a Manuel María hai 38 anos, cando eu tiña só 16, nuncio estudiantil no instituto de Monelos da Coruña no que tiven a honra de presentalo.
Anos despois, na primeira homenaxe pública despois da súa morte no auditorio da Fábrica en Oleiros e dentro dunha xornadas de verán de Galiza Nova, a miña filla Elba, con nove anos, leu o poema Terá Chá na súa honra, o que me enorgulleceu dobremente.
Lembro aqueles domingos pola mañá na desaparecida cafetería Kirs da Coruña, sempre con Saleta e cos queridos Felipe Senén, Pancho Pillado e Xurxo Souto en animadas tertulias.
O Manuel, sempre entrañable, cando pedía cigarros ás escondidos sabedor dos condados da súa saúde por parte de Saleta, o seu anxo da garda.
Aquel Manuel que figura na miña memoria coruñesa pero inequívocamente vinculado á Terra Chá co que sempre sentín unha identificación mesmo vivencial pola procedencia e pola vivencia, a Chaira e a Artabria compartida.
Era difícil non ver ao Manuel sempre en actos solidarios e reivindicativos, en apoio a novos poetas e escritores...
O tempo, levoume a Os Vilares, ao coñecemento da vida e da obra dun dos seus grandes amigos, Xosé María Díaz Castro honrado xa coas letras galegas do 2014, que tanto lle tería gustado compartir ao Manuel, e o próximo ano, o propio Manuel María será o homenaxeado do que tan orgulloso se sentía o propio Díaz Castro.
A Terra Chá, unha fábrica de Poesía, ve recoñecida en dous anos a súa creación aos seus poetas todos, que non serán os únicos, e convértese así definitivamente nunha potencia cultural. De nós depende xa presumir, promover, extender aos nosos grandes, Pepe do Vilariño e Manuel da casa de Hortas e a outros moitos que foron, son e serán.

16 de xul. de 2015

Camiño Norte e Manuel María

Redacción.-

Camiño Norte

Estes días, diante da declaración por parte da Unesco do Camiño Norte de Santiago e do Camiño Primitivo como Patrimonio da Humanidade, o Instituto de Estudos Chairegos quere facer pública a profunda satisfacción que sente por este recoñecemento.

Por mor diso, emitiu un comunicado co que quere felicitar a todas as persoas, asociacións e institucións que levan anos traballando por conseguir este recoñecemento ao tempo que fan un chamamento á responsabilidade colectiva no  respecto ao Camiño, ao seu  coidado e mantemento para que este recoñecemento mundial se traduza no coñecemento  e recoñecemento da nosa historia, da nosa cultura e do noso patrimonio material e inmaterial.

O IESCHA, como asociación que dentro dos seus estatutos contempla a defensa e conservación do Camiño Norte, ten publicado en 2004 o libro “O Camiño Norte de Santiago na plumiña de Ramón Guntín” e dispón dunha exposición sobre “O Camiño Norte de Santiago en imaxes” co seu catálogo, elaborado por Xosé Luís Novo Cazón, que poñen a disposición das entidades que a soliciten.nuel María

Así mesmo, desde o Instituto de Estudos Chairegos, diante da designación de Manuel María como homenaxeado nas Letras Galegas 2016, manifestan a súa satisfacción por este merecido nomeamento que vén recoñecer o seu compromiso coa Terra, coa Lingua e coa Cultura e a súa categoría moral e persoal.

Aproveitan para reiterar a petición realizada ao Concello hai unha década de que a Casa da Cultura de Vilalba leve o nome de Manuel María. Baseamos esta petición na fonda relación que mantivo sempre con Vilalba tanto no plano persoal como na súa faceta de escritor, adicando unha parte da súa obra a Vilalba e á súa riqueza patrimonial, paisaxística, gastronómica, sociolóxica, poética, etc... Manuel María é o verdadeiro Bardo da comarca da Terra Chá, á que cantou coa súa maxistral obra Terra Chá, e porque sobra dicir que foi unha das figuras máis sobranceiras das letras galegas da segunda metade do século XX, que se entregou toda a vida a Galiza e á súa terra natal. 

Manuel María, como bo chairego, deixábase caer por Vilalba sempre que lle era posible, tanto para visitar aos seus amigos e amigas como para participar en actos culturais. Demostrou en máis dunha ocasión o seu cariño pola nosa vila e mesmo aceptou de bo grado a proposta que lle fixemos dende o IESCHA para que o acto do seu ingreso na Real Academia Galega se celebrase en Vilalba.

Para nós a traxectoria de Manuel María, a súa significación no eido cultural e o seu vencello con Galiza, coa Chaira e con Vilalba, ben o fan merecedor dunha homenaxe por parte do pobo de Vilalba, e nomeadamente dunha institución que nos representa a todos/as: o Concello.

Desde o Iescha entenden que o darlle o seu nome á Casa da Cultura sería unha boa mostra de correspondencia para cun home que vai figurar entre os escollidos da cultura e das Letras Galegas.

13 de xul. de 2015